تاثیر کاردرمانی بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنیک مزمن

چکیده: زمینه و هدف: بیماری اسکیزوفرنیا شدیدترین و مزمن شونده ترین بیماری روانپزشکی است که با اختلال در تواناییهای اجتماعی و شغلی همراه است. کار درمانی باعث افزایش اعتماد به نفس، خودسازی و تقویت رفتارهای کاری در بیمار می شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر کاردرمانی بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنیک مزمن بستری در بیمارستان سینا انجام شده است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کار آزمایی بالینی است که ابتدا بیماران اسکیزوفرن مزمن بستری در بیمارستان سینای فارسان در استان چهارمحال و بختیاری بصورت سرشماری انتخاب و کیفیت زندگی آنان بوسیله پرسشنامه کیفیت زندگی بررسی و سپس بیماران بصورت تصادفی به دو گروه مورد (32 نفر) و شاهد (30 نفر) تقسیم گردیدند. کاردرمانی به مدت 20 ساعت در هفته در طی 6 ماه برای گروه مورد اجرا شد. بعد از اجرای کاردرمانی مجدداً کیفیت زندگی بیماران بررسی و اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (t مستقل) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد در بدو مطالعه، تفاوت معنی داری بین میانگین نمره کیفیت زندگی گروه مورد و شاهد، وجود نداشت، بعد از مطالعه این تفاوت در حیطه انگیزه و انرژی و نمره کل کیفیت زندگی بین گروه مورد و شاهد معنی دار بود (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کاردرمانی تنها بر حیطه انگیزه و انرژی کیفیت زندگی بیماران موثر بوده و لازمست از درمان های دیگر در جهت تعدیل یا رفع علایم بیماران اسکیزوفرن و ارتقاء فعالیت های روانی– اجتماعی استفاده نمود.